Jeśli ktoś potrzebuje namacalnego dowodu, że Wrocław odwraca się frontem do Odry, nie znajdzie lepszego miejsca. W latach 2015-2016 odnowiono tu prawie kilometr nabrzeża. Dokładnie naprzeciwko pocztówkowego widoku na Ostrów Tumski i Piaskowy. Dziś to lubiane miejsce wydarzeń plenerowych i mekka instagramerów oprawiona w bardzo dobrą architekturę przestrzeni publicznej. 

Zrewitalizowanie nabrzeża od Mostu Grunwaldzkiego po Most Piaskowy to de facto skutek wielkiej powodzi z 1997 roku. Aby podobny dramat się nie powtórzył, w ramach modernizacji Wrocławskiego Węzła Wodnego w całym mieście i na jego obrzeżach przez ponad 20 kolejnych lat wykonywano gigantyczne prace za przeszło miliard złotych. Rozbudowywano urządzenia wodne. Wzmacniano wały. Wycinano (smutna konieczność) samosiejki. Pogłębiano koryta rzeczne. Kto ze starszych Wrocławian i Wrocławianek pamięta, że w latach 90. ubiegłego wieku w miejscu, w którym dziś na Bulwarze Dunikowskiego prosto do nurtu schodzi amfiteatr, woda wcale nie płynęła? Schodziło się stamtąd na gęsto porośniętą krzakami rzeczną łachę. Brzeg Odry był prawie 30 metrów w głąb. Nabrzeże było o wiele dziksze niż dziś, miejscami jednak – wbrew nazwie – nie miało nawet rzeki. Nie miało także elementów dobrej małej architektury, która dziś stanowi o atrakcyjności tego miejsca.