Z zewnątrz sprawia wrażenie, jakby jego dach cały czas falował na wietrze, co nie tylko interesująco wygląda, ale ma też znaczenie praktyczne - uformowane w ten sposób świetliki dachowe wpuszczają dużo dodatkowego światła. Dzięki temu i tak niemała przestrzeń (330 tys. m3 kubatury) stwarza iluzję o wiele pojemniejszej niż w rzeczywistości.

Projekt został wyłoniony w trybie konkursu. Ogłoszono go na początku 2006 roku, od razu zastrzegając, że przyszły terminal ma nie tylko wyglądać. Postawiono kryteria punktacji: 40% architektura, 40% funkcjonalność (sporo ciekawych wizualnie propozycji w tym kryterium poradziło sobie gorzej), 20% koszt dokumentacji projektowej. Do rywalizacji dopuszczono 23 pracownie. Wygrała propozycja JSK Architekci (główni projektanci: Zbigniew Pszczulny i Mariusz Rutz). Ta pracownia wygrała także inny konkurs związany z Euro 2012 – na nowy stadion na Pilczycach – ale to już temat na inną opowieść. 

Wykonanie terminalu lotniczego według zwycięskiej koncepcji ostatecznie doszło do skutku w 2012 roku. Kosztowało około 400 mln złotych. W 2013 projektanci zostali docenieni po raz drugi - otrzymali grand prix konkursu „Piękny Wrocław”. Szybko zaczęto chwalić nie tylko walory wizualne, ale też funkcjonalność. Wrocław – jako pierwszy port regionalny w Polsce – miał między innymi tak zwane rękawy, którymi podróżni mogą wsiadać do samolotu bezpośrednio z budynku (i odwrotnie).